x

75% of people globally want unbiased news (Pew Research) but are concerned they're not getting that.

Get balanced coverage with Symby. See how stories are covered across diverse outlets and spot when one side covers a story the other skips.

PODCAST

saadia / سعدیا

|خوانش غزلیات سعدیهر اپیزود شامل یک غزل تدوین شده با موسیقی از یک آهنگساز ایرانی است|در پایان هر ۱۰ غزل یک فایل شامل ۱۰ غزل پیشین بدون موسیقی منتشر میشود

arts books

All Episodes

00:02:14

خوش می‌رود این پسر که برخاست-غزل 45

saadia / سعدیا ·

2025/08/10

موسیقی: مسعود شعاری|واژه پسر: در شعر شاعران کاملاً عارف مسلک نیز نظر بازی با جوان نوخط نیز دیده می‌شود، علاوه بر این باید به خاطر داشت که تَغَزُّل به یادِ پسران در جامعه آن دوران سنتِ ادبیِ پابرجایی بود که جامعه کم و بیش آن را تحمل میکرد تا نامِ دختران و زنان پرده‌نشین بر سر زبان‌ها نیفتد| خوش‌می‌رود: به زیبایی راه می‌رود| راست: (صفت) در مقابل کَج| بالای‌چُنین: چنین قد و بالایی| اسلام: مراد «اهل اسلام» «مسلمانان»| زیر و بالا: کنایه از سخنِ نادرست و غلط و حلافِ حقیقت| عزیزان: سعدی این واژه را گاه به

fa

00:01:47

بوی گل و بانگ مرغ برخاست-غزل 44

saadia / سعدیا ·

2025/07/30

موسیقی: کریستف رضاعی|برخاست: در هوا پیچید| صحرا: باغِ بیرون شهر| فَرّاش: کسی که فرش و بساط را پهن می‌کند، به معنای«جاروب‌کِش» و در معنای مطلق «مأمور نظافت» بی کار رفته| وَرَق‌بیاَفشانْد: برگ درختان را ریخت و پراکنده کرد| نقّاش صبا: [تشبیه صریح] نقاش بودنِ صبا از این اینجاست که گل‌های رنگارنگ را می‌شکوفاند| سَرِ(چیزی)بودن: میلِ چیزی داشتن| تَفَرُّج: گردش، گشت و گذار| نَهی است: آن را منع کرده‌اند| صُنْع: آفرینش| بی‌چون: در اینجا به صورت اسم به کار رفته.«خدای‌بی‌چون» خدایی که ذات و صفات و افعالِ او به

fa

00:03:17

اگر مراد تو ای دوست بی‌مرادی ماست-غزل 43

saadia / سعدیا ·

2025/07/24

موسیقی: کارن همایونفر|مُراد: خواست، آرزو| دوست: یار، معشوق| بی‌مرادی: ناکامی| رای: نظر، اندیشه| مذهب: آیین| عیب: بدی، زشتی| هُنر: خوبی، حُسن| پیش: از نَظرِ، به چَشمِ| کریم: بزرگوار| چون: وقتی| نَظَر: نگاه| عینِ‌رضا: [اضافه استعاری] چشمِ‌رضایت| عنایت: لُطف| مُبدَّل شد: تغییر کرد| خِلل‌پذیر: آسیب‌پذیر| ارادت: دوستی از روی خلوص، سرسپردگی. «ارادتی که مراست» یعنی «ارادتی که دارم»| عَداوت: دشمنی| افتَد: پیش‌می‌آید| به قولِ بد گویان: در اثر سخن‌چینی‌های بدگویان| لُعبَت: عروسک،(در معنای مجازی)معشوق|

fa

00:02:26

نشاید گفتن آنکس را دلی هست-غزل 42

saadia / سعدیا ·

2025/07/20

موسیقی: کریستف رضاعی|نشاید: سزاوار نیست| منظور: (در معنای مجازی) معشوق، محبوب| خَصم: دشمن| هُشیاران: در مقابل مَستان| نیاویزند: درنمی‌افتند| مست: در اینجا استعاره از «چشم خمار معشوق»| مخضوب: خِضاب کرده، رنگ کرده| آزاد: آسوده| از سَرِ (کسی یا چیزی) بَرخاستن: کنایه از «ترک کردن یا چسم پوشیدنِ کسی یا چیزی| رَوَد: در اینجا یعنی بلند شود، بالا رود| بیاید: جاری شود| خَرمَن(کسی را) سوختن: هستی کسی را به باد دادن| خَست: [از مصدرِ خستن] زخمی کرد، مجروح کرد| به آخِر: در آخِر| پیوستن: دوست شدن| برون رفته: از

fa

00:02:30

دیر آمدی ای نگار سرمست-غزل 41

saadia / سعدیا ·

2025/07/13

موسیقی: کارن همایونفر|آبِ‌تدبیر: [تشبیه صریح، تدبیر(چاره‌جویی) را به آبی برای خاموش کردن آتش عشق تشبیه کرده است و به این ترتیب صنعتِ تضاد به کار برده است]| چندان که: هر چقدر که| زدیم: ریختیم| بازنَنْشَست: خاموش نشد| از روی تو: «روی» اینجا به معنی «سو،جانب» است.[در چاپ یغمایی(از رای تو)| وزْ روی تو: «از» اینجا به معنی «به،بر» و روی به معنی «چهره»| سَرتافتن: روی گرداندن| شَسْت: قلاب یا تور ماهیگیری| سودا: خیال| شکردهانان: شیرین دهم، دلبرانی که لب و دهن زیبا و مکیدنی دارند| بَس: بسیار| از تو بُبْرید:

fa

00:18:32

بدون تدوین- غزل 31 تا 40

saadia / سعدیا ·

2025/07/10

بدون تدوین|غزل 31 تا 40

fa

00:02:40

چنان به موی تو آشفته‌ام، به بوی تو مست-غزل 40

saadia / سعدیا ·

2025/07/07

موسیقی: پیمان یزدانیان|به: به سَبَبِ، در اثرِ. در چاپ یغمایی«چنان‌ به روی تو» آمده| به روی کَسَم دیده برنمی‌باشد: به چهره کسی نگاه نمی‌کنم| خلیل: خلیل‌الله لقب ابراهیم پیامبر است. واژه «خلیل» به معنای «دوستِ صادق» است. در اینجا مراد «عشق صادقانه و پاک» است. در چاپ یغمایی «خلیلِ ما» آمده| آزر: نام پدر یا عموی ابراهیم پیامبر. آزر بت‌تراش بود| نشاید: شایسته نیست| طَلَبَد: جست‌وجو میکند| پای‌بَند کسی بودن: سخت دلبسته (کسی) بودن| بِرست: رها شد| مُطیع: فرمانبر| خستن: زخمی کردن| نمازِشامِ‌قیامت: غروب روز

fa

00:01:50

بی‌تو حرام است به خلوت نشست-غزل 39

saadia / سعدیا ·

2025/07/03

موسیقی: کارن همایونفر|خلوت‌: گوشهٔ تنهایی(به قصد عبادت و ریاضت) «خَلْوَت» در اصطلاح صوفیان است از «گُسستن از خلق و پیوستن به حق»| حیف بُوَد: حیف است، واژه حیف در اصل به معنای «ظلم» است| دامنِ‌دولت: [اضافهٔ استعاری] «دولت» به معنای «سعادت و بخت و اقبال»| چو: وقتی| بِهلی: رها کنی| نَمک: (در معنای مجازی) ملاحت و زیبایی| ریش: زخم| بِخَست: [از مصدر خَستَن] مجروح کرد، زخمی کرد، «ریشم بِخَست» یعنی «داغم را تازه کرد»| بیفتاد: از پای درآمد| یکباره: به کلی، کاملاً| قفا خورد:پَس‌ِگردنی‌خورد| به‌کُنجی‌نِشست: در

fa

00:02:34

چه دل‌ها بردی ای ساقی به ساق فتنه‌انگیزت-غزل 38

saadia / سعدیا ·

2025/06/26

موسیقی: مهبد شفیع‌نژاد|در چاپ یغمایی «به‌ساقِ‌شهوت‌انگیزت» آمده| دریغا: حسرتا| زَنَخدان: چانه| خَدَنگ: در اینجا به معنای «تیر» است| نَهان: به طور پنهانی| سِپر انداخت: کنایه از «تسلیم شد»| برآمیزی: معاشرت کردن، اُنس گرفتن| بِنْمایی: چهره‌ات را نشان دهی| شِکَّرآمیز: شیرین| شیرین: معشوق و همسر خسرو پرویز| شُکرانه:چیزی که به عنوان شُکرگزاری حصولِ نعمتی یا دفع بلا و یا مصیبتی نذر کنند یا به فقرا دهند| فتنه: آشوب| یک‌چندی: مدتی| رَغبَت: میل و تمایل| دَمادَم: لحظه به لحظه، پیوسته| دَرکَش: بنوش| صِرف: ناب|

fa

00:01:19

مپندار از لب شیرین عبارت-غزل37

saadia / سعدیا ·

2025/06/16

موسیقی: کریستف رضاعی|لبِ‌شیرن‌عِبارت: لبِ معشوق شیرین سخن| کام: مراد، آرزو، در اینجا به معنای «بوسه» یا «وعدٔ خوش»| اُفتد: اتفاق می‌افتد| ندانم: نمی‌شناسم، سراغ ندارم| عَهد: دوران، روزگار| بادِل: در اینجا یعنی «کسی که دل از دست نداد، غیرعاشق»| بَصارت: بینایی، بصیرت «بی‌بَصارت» یعنی «کور، کوردل»| گوشهٔ‌چشم: کنایه از «غمزه یا حرکت نازآلود چشم»| حلوا: شیرینی، مراد لبِ شرین معشوق یا شیرینی وصال معشوق است| صوفی: پیرو طریقت تصوّف| خداترسی: پرهیزگاری| درون: دل|

fa

00:01:26

بنده‌وار آمدم به زنهارت-غزل 36

saadia / سعدیا ·

2025/06/10

موسیقی: کریستف رضاعی|بنده‌وار: گوش‌به‌فرمان| زِنهار: امان‌خواهی| | پیکارت: پیکار با تو| متَّفِق می‌شوم: مصمَّم می‌شوم| مُعتَقِد می‌شوم: دل‌می‌بَندم| دِگربارت: بار دیگر به تو| مُشتری: ستاره‌ی مشتری [در عرف اهل تَنْجیم «سَعْدِ اکبر» است و بر نیک‌بختی و خرد و بلند‌همتی دلالت دارم، خریدار| غیرت: رَشک| اِقتدار: توانایی| اغیار: جمع غیر، بیگانگان| مور: مورچه| مُخَلَّص: [اسم مفعول از مصدر تَخْلیص] رهانید، رها| هم‌اول: همان اول| حذر کرد: باید ترسید| شاید: سزاوار است| ملول: به تنگ آمده، بیزار| خواب بستن:

fa

00:02:46

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت-غزل 35

saadia / سعدیا ·

2025/06/05

موسیقی: حافظ ناظری|بپوشی: بپوشانی| رُخِ‌همچون‌قمرت: چهره مثل ماهت| بِرود دل زِ برت: دل از دست می‌دهی| جای‌خنده‌ست: مایه خنده و تمسخر است| شیرین: نام همسر و معشون خسرپرویز| کابِ‌شیرین: که‌آبِ‌شیرین.«که»زیرا.«آبِ‌شیرین»با ایهام به کار رفته است، هم به معنای «آبروی شیرین معشوقِ خسرو» و هم به معنای «آبی که مزهٔ شیرین دارد» آب: طراوت و تازگی| آهِ‌سحر: ناله‌ٔ سحرگاهی| نمی‌یارم: جرأت نمی‌کنم| پیرایه: زینت و زیور| تأمل‌کردن: برانداز کردن| بی‌بصر: کور‌دِل، نادان| که تو راست: که تو داری| اهلِ‌نظر: صاحب نظران|

fa

00:02:39

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت- غزل 34

saadia / سعدیا ·

2025/05/30

موسیقی: حافظ ناظری|کَمَند: ریسمانی که یک سَرش را به صورت حلقه گره زده‌اند| دِگَر: از این به بعد| نکشد سر از کمندت: در اینجا بیانگر تقلّا تلاش شکار است| چو: مثل| برافکن: کنار بزن| به اتّفاق: همه| دلسِتان: دلرُبا| نَنِهد: تسلیم نشود| مُلک حُسن: کشور زیبایی|به حقیقت: حقیقتاً، به راستی| ای دریغا: در اینجا یعنی «چه خوب می‌بود»| نه تو را بگفتم: آیا به تو نگفته بودم| مردِ(چیزی یا کاری)بودن: حریفِ(چیزی یا کسی)بودن، از پسِ(کاری یا کسی) برآمدن| خود از این حساب: آن هم در این حدّ و اندازه| که نه قوّت گریز است و

fa

00:01:52

کهن شود همه‌کس را به روزگار ارادت-غزل 33

saadia / سعدیا ·

2025/05/23

موسیقی: کریستف رضاعی|کُهن شد: کُهنه شدن، فرسوده شدن، در اینجا به معنای رنگ باختن و جلوه‌ٔ خود را از دست دادن| به روزگار: به مرور زمان| ارادَت: دوستی، تَعَلُّقِ خاطر| جواز: اجازهٔ ورود| پیشگاه: درگاه| شنیدمت: شنیدم که تو، در چاپ یغمایی آمده «شنیده‌ام که»| عِیادت: احوال‌پُرسی از بیمار| گَرَم: اگر مرا| به گوشه چشم دیدن: کنایه از «نشان دادن کمترین توجه»| شکسته‌وار: ناتوان، دل‌شکسته| فلک: آسمان| مُشتری: سیارهٔ مشتری که در عرف بر نیک‌بختی دلالت دارد| زَهره: جُرأت| یارا: دلیری| جلادَت: طاقت، تاب‌وتوان| هر

fa

00:04:21

معلمت همه شوخی و دلبری آموخت-غزل 32

saadia / سعدیا ·

2025/05/17

موسیقی : حسام اینانلو و پیمان یزدانیان|همه: همه‌ی انواع| شوخی: طنّازی| جفا: بی‌مهری| عتاب: قَهر، خشم| ضحاک: صیغه‌ی مبالغه از «ضحک» به معنای «بسیارخَنْد، همیشه خندان»| فتّان: افسونگر| کیْد: نیرنگ| بُتگر: بُت‌ساز| دَستان‌سرا: نغمه‌خوان| دَری: زبان فارسی، دری منسوب به در«دربار» است| بِرَفت: از میان رفت| مُشتری: خریدار[ به اقتضای ذکر آفتاب و قمر و صنعت آرایه «مراعاتُ‌النظیر» ابهام دارد به سیاره‌ٔ مشتری] | ساحری: جادوگری| مَگر: حتماً، قطعاً| بیخ: ریشه| وَرَع: پرهیزگاری| صوفی: پیرو طریقت تصوّف| میان: کمر|

fa

00:02:20

چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت- غزل 31

saadia / سعدیا ·

2025/05/12

موسیقی: کامبیز روشن‌روانفتنه: آشوب| غمزه: عشوه، ناز| عافیت: پارسایی، رستگاری| بِرُست: رویید، قد کشید| وَلوَله: شور و غوغا| دوستی: در این جا به معنای «یاری و لطف»| از دیده مفکنم: خوار و بی‌اعتبارم نکن| زِنهار: مبادا| دشمنَم: دشمن مرا[«م» در اینجا ضمیر مفعولی‌ست] | جان انداخت: جان را نِثار کرد

fa

00:17:28

بدون تدوین- غزل 21 تا 30

saadia / سعدیا ·

2025/05/11

بدون تدوینغزل 21 تا 30

fa

00:02:15

هر که خصم اندر او کمند انداخت-غزل 30

saadia / سعدیا ·

2025/04/23

موسیقی: حسام اینانلو و پیمان یزدانیانخَصم: دشمن. در اینجا مراد «معشوق» است| ساختن: در اینجا به معنای «سازگار شدن» است| فایِق: برگزیده. در اینجا به معنای «ناب و خالص» است| مُصلِح: نیکوکار| درباخت: از دست داد| به‌خویشتن‌پَرداختن: به خود توجه کردن| همچُنان: پیوسته| جان‌بِنَواخت: جانم را نوازش کرد| تُحْفه: پیشکش، هدیه| اهلِ شناخت: دانایان| زبانِ شیرین: کنایه از «شعرِ دلنشین و زیبا»| شور: شوق، هیجان( اگر «شور» را به معنای «دارای مزه‌ٔ شور» بگیریم با «شیرین» در مصراع اول صنعت تضاد پدید می‌آورد| انداخت: به

fa

00:02:28

متناسبند و موزون حرکات دلفریبت-غزل 29

saadia / سعدیا ·

2025/04/18

موسیقی: مهرداد مهدی، آسو کهزادیمتناسب‌اند: در چاپ یغمایی «مُتناسب است» آمده| مُتوجّه: روکُننده| بی‌حسیب: بی‌حساب، نارَوا، ناحَق| عَتیب: خشمِ آغشته به ناز، سرزنش| خَصْم: دشمن| نِشیب: سرازیری| قیاس: حدس، تصوّر| به قیاس درنگُنجی: تو را نمیتوان با کسی مقایسه کرد| به وصف درنیایی: وصف ناپذیری| زیب: زیبایی، زینت، آرایش| رکیب: رکاب، در رکاب کسی بودن، مطیع کسی بودن| پارسا: پرهیزگار| چه می‌رود: چه میگذرد| به درآی: بیرون بیا| حجیب: پرده| سیب: استعاره از «چانهٔ معشوق» که با توجه به فرورفتگیِ آن شبیه به سیب است|

fa

00:02:08

سرمست درآمد از خرابات-غزل 28

saadia / سعدیا ·

2025/04/11

موسیقی: پیمان یزدانیانخرابات: میکده| عقل خراب: عقل مست| بر خاک فِکندن: کنایه از«خوار و بی‌اعتبار کردن»| خرقه: لباس رسمی صوفی| خرقه‌ٔ زُهد: خرقه ترک دنیا و تقوا| طامات: لاف و گزاف و خودنمایی| به عجز: از روی ناتوانی| کرامات: جمع کرامت| پیاده: مهره‌ی پیاده در بازی شطرنج| شهِ‌مات: شاهِ مات| حَقّا: به راستی| به جانت: سوگند به جان تو| مُهِمّات: امور مهم، کارهای ارزشمند و بزرگ| تا: تا ببینم خدا چه خواهد| هیهات: در اینجا یعنی «افسوس»| صافی: شراب ناب| بِشُد: از میان رفت (و دیگر پیدا نمی‌شود)| دُرد: شرابِ

fa

69 results

Similar Podcasts

Start The Breakthrough Full Audiobook Now, Thriller Fans!

thebookvoice.com

Get Hooked On The Life-Enhancing Full Audiobook Experience!

thebookvoice.com

西四五条

主播郑捕头

Podcast Patapoe

0d0a

On Mic Podcast

Jordan Rich