ArmenianPoetryProject

Յիշէ՛, խեղճ հոգիս, երբ մընաս մինակ, Կոյրերը ամէն – մութ հագած մարդեր, Մութ՝ գիշերներէն, լոյսերէն անցնող, Ծովէն՝ օրօրուող, կեանքի հանդէսէն ։ Յիշէ՛ դուն յաճախ խուլերը նաեւ. Երգին հովերուն, ծառերուն hեւքին, Խոր զանգակներուն, ջուրերուն թափուող, Եւ նուագներուն տեսնողն անականջ։ Յիշէ՛ համրը դուն, որ խեղդէ պիտի Ձայնը հոգիէն շրթներուն իջնող, Եւ պայթի ընդմիշտ խանդը իր ուժին, Մէջն իր ձեւերուն խօսքեր փընտըռող։ Դուն կա՛ղն ալ յիշէ, որ կ'ուզէ քալել Ու վազել առոյգ մարդոց պէս ամէն, Ընել շարժումներ հոգին

Փանոս Ճերանեան: Լերան ՀետԱ. Այն իրիկուն, աստղերը սովորականէն աւելի առատ էին. Լուսինը, հորիզոնի պատնէշներուն վրայ լքուած՝ կարմիր վարդի կը նմանէր. ու գիշերը աչքերուս մէջ չէր մթագնէր։ Ինձմէ ներս ծուարած ծղրիթի մը պէս մէկը անվերջ կը կրկնէր թէ ես ինչպէ՞ս կրնայի բարձունքիդ նայիլ ու չտեսնել խորութիւնը կորուստիդ, թէ ես ինչպէ՞ս կրնայի քեզ պահել սրտիս մէջ ու չկրնալ հասնիլ քեզ… Բ. Այն առաւօտ, իմ կեանքի ամենապայծառ լուսաբացը յայտնաբերեցի, որովհետեւ դո՛ւն արթնցուցիր զիս ու սեփական աչքերուս մէջ իմ իրական

Sometimes on Friday evenings, I say to myself, “To Hell with this jazz, “ and I drift over to Al-Cazar, where I drink too much Scotch, talk very loudly, and slap the sumptuous behind of the belly-dancer. Afterwards I get the eye From the pimp with a crooked smile. Al-Cazar is a nice place To visit on a Friday, But no place to live. The next morning, Cursing a small hangover, I am at work again In the confines of my study. I pause from my pursuits, And wait for the children To return from school, The