x

75% of people globally want unbiased news (Pew Research) but are concerned they're not getting that.

Get balanced coverage with Symby. See how stories are covered across diverse outlets and spot when one side covers a story the other skips.

PODCAST

Life of Stories

Anuradha, Shaila, Aarti, Madhavi, Jayashree, Asavari, Ranjana & More

Join various authors in engaging readings of stories both popular and unique. This podcast offers a multilingual auditory tour through the world of imagination and wonder. Stories are grounded in Science, History, Fiction, Non-Fiction and more.

kids & family stories for kids

All Episodes

2:56

# 1874: ED. ची कमाल! सक्तवसुली संचालनालय. ( प्रा सौ...

Life of Stories ·

2025/10/19

Send us a text एक शिक्षक छातीत दुखतं असल्यामुळे तपासणीसाठी मोठ्या हॉस्पिटलमध्य गेले. डॉक्टरांच्या टीमने आजच्या आज बायपास सर्जरी करण्याचा सल्ला दिला . ऑपरेशन साठी फॉर्म भरताना व्यवसाय हा कॉलम आला तेव्हा ऑपरेशनच्या टेन्शनमुळे त्या कॉलमच्या पुढे त्यांनी E.D. अस लिहलं. आणि मग ... हॉस्पिटल मधलं सगळं वातावरणच बदललं ...डॉक्टरांची दुसरी टीम चेकअप करायला आली.आणि मग डॉक्टरांच्या टीमने निर्णय घेतला ...."ऑपरेशन करण्याची गरज नाही, औषध गोळ्या घेऊन ब्लॉकेज जातील!"........

mr

8:30

# 1873: "ऐकताय ना, आमच्या खरेदीचा मूर्खपणा?" (प्रा....

Life of Stories ·

2025/10/17

Send us a text “काय हो, तुमच्याकडे व्हॅक्युम क्लिनर आहे?”* “ होय आहे !." “कधी घेतलात?”* “झाली की १५-२० वर्षे.” “व्वा, शेवटचा कधी बाहेर काढला वापरायला, आठवतो का?”* “झाली असतील ४-५ वर्षे. मुलीच्या लग्नाच्या वेळी काढला होता कि बहुतेक. !” “आता कुठे असतो.”* “माळ्यावर असेल बहुदा?. हिला माहीत आहे.” “मग नेहमी लागत नाही घर व्हॅक्युम करायला?”* “अहो, तो वापरणं फार कटकट आहे हो! मी तर हिला म्हणतो मी त्यापेक्षा झाडू मारीन व पुसून घेईन !.”

mr

12:12

# 1872: हुप... हुप...! ( डॅा. सौ. आरती जुवेकर. )

Life of Stories ·

2025/10/10

Send us a text त्या प्राणीप्रेमी मंडळींनी एका व्हेटर्नरी डॉक्टरला शोधून आणले... त्याने त्या माकडीणीला तपासले.. पाठीच्या कण्याला हात लागला की ती किंचालत होती.. "पाठीच्या कण्याला फऱ्याक्चर हाय.. काय करायच? 'तुमास्नी त्याची दया आसल तर आपरेशन करावं लागलं.. न्हाई तर द्या सोडून.. त्यातील काही लोक बोलू लागलं.. 'जाऊ दे की बोंबलत.. न्हाई तरी ही माकड लई नुकसान करत्यात.. काई बी ठेवत न्हाईत..‘ 'आवो सायेब.. या माकडास्नी दया करू नका..रामाची सेना ही.. पर लई उपद्रावी.‘ त्या प्राणीप्रेमी लोका पैकी काही लोक आम...

mr

16:15

# 1871: मज्जापेशीतील मजा मजा. ( डॅा. सौ. आरती जुवेकर. )

Life of Stories ·

2025/10/09

Send us a text डेल आणि लोवी या शास्त्रज्ञांनी आपल्या प्रयोगातून असं सिद्ध केलं की, मेंदूतील संदेशवहन जसे इलेक्ट्रिकल आहे तसंच ते रासायनिक म्हणजे ‘केमिकल’ आहे. या प्रयोगाचं चित्तथरारक वर्णन डॉ. सिद्धार्थ मुखर्जी यांच्या ‘साँग ऑफ द सेल’ या पुस्तकात सापडतं. ते लिहितात, ‘‘विचारी मज्जापेशी एकमेकींशी दोन भाषांमध्ये बोलतात. इलेक्ट्रिकल, केमिकल, इलेक्ट्रिकल, केमिकल!’’ पहिलं जीवरसायन-Neurotransmitter सापडलं ते होतं ‘अॅसेटाइलकोलीन’. तिथपासून आजपर्यंत डोपामाईन, ग्लुटामिक ॲसिड, सिरोटोनीन अशी १००-१२५ जीवर...

mr

7:34

# 1870: आपण चॅाकलेट का खातो? ( डॅा. सौ. आरती जुवेकर. )

Life of Stories ·

2025/10/08

Send us a text लाडू, जिलबी, गुलाबजाम हेदेखील गोडच पदार्थ! हे पदार्थ भरमसाट खाल्ले जातात ते फक्त लग्नाच्या पंगतीत पैज जिंकण्यासाठीच! एरवी नाही. मग चॉकलेट खायचा सपाटा का लागतो? शिवाय चॉकलेट गोड असतं ते आता! पण सुमारे पंचवीसशे वर्षांपूर्वी, अमेरिकेतल्या माया संस्कृतीतले लोक कडू कोकोबिया, तिखट मिरच्या आणि बेचव मक्याचं पीठ पाण्यात मिसळून, उकळून, घुसळून फेसाळ पेय बनवत. त्याचं नाव होतं, ‘xocolatl’ (झॉकलेटल) म्हणजे ‘कडू पाणी’! मायन लोक ते रसायन त्यांच्या समारंभांत देवाचं पेय म्हणून चाखतमाखत चवी...

mr

3:16

# 1869: "छू SS टॉमी, छूss !" (प्रा. सौ. अनुराधा...

Life of Stories ·

2025/10/07

Send us a text दुपारी मेकॅनिक हॉलमध्ये शिरला. सोफ्याजवळ खतरनाक डॉबरमॅन झोपला होता. तो बिचकला, पण कुत्र्याने त्याच्याकडे पाहिलं आणि परत डोळे मिटले. मेकॅनिक ए.सी. कडे गेला तर तो पोपटाचे सुरु झाले, "ए चोरा! काय करतोस रे?".......

mr

8:19

# 1868: "जग काय म्हणेल?" लेखिका नीता चंद्रकांत...

Life of Stories ·

2025/10/06

Send us a text खूप मोठं जगावेगळं काही करायची आपल्यात हिम्मत नसते. पण अगदी लहान सहान गोष्टी करायला का लाजायचे ? अगदी साधी गोष्ट म्हणजे हॉटेलात हातानी डोसा खाताना सुद्धा..." आसपासचे लोक काय म्हणतील ?" यासाठी आपण घाबरतो. काटे चमच्यांनी कसरत करत डोसा खातो. त्यापेक्षा गरम कुरकुरीत डोसा हातानी मस्त खाऊन घ्यायचा.....

mr

7:45

# 1867: चिन्ह-भाषेचा अर्थ-अनर्थ. ( डॅा. सौ. आरती...

Life of Stories ·

2025/10/05

Send us a text परवा असंच झालं, सौम्याच्या शाळेच्या ग्रुपवर एका प्रोजेक्टच्या चर्चेत बराच वेळ गोंधळ चालला होता. अगदी भांडणंच म्हणा ना! कारण होतं की चर्चा करताना काहीजण न वाचता भराभर फक्त अंगठ्याचे इमोजी टाकत होते, तर काहीजण वेगवेगळे चेहरे! पण त्यावरून प्रोजेक्टमध्ये कोणते मुद्दे घ्यायचे, कोणते नाही, हे कळतंच नव्हतं. चर्चा होतच नव्हती. पुन्हा पुन्हा विचारलं तरी कुणीही आपलं मत शब्दांत सविस्तर लिहून मांडत नव्हतं. शेवटी सौम्याने सर्व मुद्दे एकत्र करून गटावर टाकले, तरी परत काहीजण अंगठे टाकून मान्य ...

mr

8:31

# 1866: औषधांच्या गोळीला कसं कळतं? ( डॅा. सौ. आरती...

Life of Stories ·

2025/10/04

Send us a text गोळी म्हणजे केवळ एक गाठोडं असतं, औषधाच्या इवल्याइवल्या कणांचं. तसली बहुतेक गाठोडी जठरात (stomach) सुटतात. काही औषधांना जठरातलं अॅसिड सोसत नाही. म्हणून त्यांची गाठोडी लहान आतड्यात (small intestine) पोचल्यावरच सुटावी अशा बेताने बांधलेली असतात. काही गाठोड्यांतले कप्पे टप्प्याटप्प्याने उघडतात आणि एकामागोमाग एक वेगवेगळी औषधं वेगवेगळ्या वेळी, काही जठरात, काही लहान आतड्यात तर काही मोठ्या आतड्यात अशी मोकळी सोडतात. तशा नेमक्या जागी नेमकं औषध पोचवायच्या पद्धतीला targeted drug delivery म्...

mr

6:53

# 1865: जाहिरातीतील खाचाखोचा. ( डॅा. सौ. आरती जुवेकर. )

Life of Stories ·

2025/10/03

Send us a text जाहिरातीत जर जीवाला घातक ठरू शकेल अशी एखादी कृती दाखवली असेल तर त्याच वेळी जाहिरातीच्या तळाशी ‘असे कृत्य करू नये. त्यामुळे अपघात होऊ शकतात’, असे दाखवणे जरुरीचे आहे. कोणीतरी सेलिब्रिटी उंचावरून उडी घेतोय, किंवा कशाचीही मदत न घेता उंचावर चढतोय वगैरे साहसी दृश्ये सॉफ्ट ड्रिंकच्या जाहिरातीत हमखास आढळतात. त्या साहसी दृश्यात काम करणारे सेलिब्रिटी नसतात, तर ते त्यांचे डुप्लिकेट असतात. त्यांना विशेष ट्रेनिंग मिळालेले असते. काही स्टंट कॉम्प्युटरच्या मदतीने केलेले असतात.

mr

6:12

# 1864: "देव कधीही हिशोब मागू शकतो" (प्रा. सौ....

Life of Stories ·

2025/10/02

Send us a text एक महिला दुकानात आली आणि म्हणाली, "सेठ, तुमचे दहा रुपये घ्या... !" "तुम्ही "७ किलोमीटर अंतरावरून दुसऱ्यांदा आला आहात, मला हे दहा रुपये देण्यासाठी?" त्या महिलेने सहज उत्तर दिले, "हो, मी दुसऱ्यांदा आले आहे. मनःशांतीसाठी हे करावेच लागले. माझा नवरा आता या जगात नाही, पण त्याने मला एक गोष्ट शिकवली आहे, "दुसऱ्याच्या मालकीचा एक पैसाही खाऊ नका. कारण देव कधीही...

mr

5:07

#1863: "जिथे फक्त ‘वाटणं‘ संपून ‘वाटून घेणं‘ सुरू...

Life of Stories ·

2025/10/01

Send us a text लग्नाला पस्तीस वर्ष झाल्यावर अचानक एक दिवस तिनं त्याला विचारलं ... "तुला माझ्याबद्दल काय वाटतं ?" तो बावचळला ...गोंधळला ... आता अशा प्रश्नांची सवय उरली नव्हती नं ... ! बायकोला आवडेल असं वागणं आणि तिला पटेल असं बोलणं... हे दोन्ही शिकवणारे क्लासेस असायला हवे ... लाईन लागेल नवऱ्यांची ... त्याच्या मनात असले भलभलते विचार येत होते ..!

mr

7:23

#1862: "पुस की रात" लेखक प्रेमचंद. तळटिपा : आसाराम...

Life of Stories ·

2025/09/30

Send us a text "तुम्ही इथे आमराईत जाळ करून झोपून राहिलात आणि तिकडे सगळ्या पिकाचा सत्यनाश झालाय." असं म्हणत मुन्नी नवऱ्याला जागं करते. हलकू आणि त्याची बायको शेताची झालेली दशा पाहतात. बायको चिंतित झालेली असते पण हलकूच्या चेहऱ्यावर मात्र समाधान असतं. बायको म्हणते, "आता मजुरी करून मालगुजारी भरावी लागेल." हलकू अतिशय आनंदाने म्हणतो, "गेलं तर जाऊदे पीक. रात्री मरणाच्या थंडीत इथं येऊन कुडकुडत तर पडावं लागणार नाही ना आता." शेतातलं पीक उद्ध्वस्त झाल्याव...

mr

3:42

# 1861: "शिक्षण विद्या देतय तशी लाजबी देतय" लेखक...

Life of Stories ·

2025/09/29

Send us a text टपरीपुढच्या बाकड्यावर डिगा नाना पेपर वाचत बसले होते. पप्याचं अगोचर बोलणं ऐकलं म्हणून न राहवून ते महाद्याला म्हणाले "आत्ता पस्तोर बापाला दहा लाख रुपायला झुपीवलंय ह्यनं. गावातल्या समद्या टपऱ्यावर अन् हाटेलात उधारी हाय ह्यजी. बापाची गाडी घेवून फिरण्याबिगिर ह्यला कायबी येत न्हाय. मोप शिकून इंजिनिअर झालाय म्हणत्यात, पण आजून रुपायाची मिळकत न्हाय. नुसतं बापाच्या जीवावर जगतंय. आरं त्येला इंग्रजी येत असून त्येनं काय दिवा लावलाय अख्या गावाला ठाव हाय की. महाद...

mr

8:38

# 1860: "पाऊस आपल्यासारखंच वागतोय" लेखक समीर...

Life of Stories ·

2025/09/28

Send us a text पावसाचंही तसंच झालंय. आताशा वेळ नसतो त्याच्याकडे. वर्षाची सरासरी एका दिवसात गाठतो. कधी कधी महिनाभर येत नाही कुठे तरी बिझी असतो. अचानक येतो मग. सुट्टीवर एक दिवसासाठी घरी परत आलेल्या मुलासारखा, पहाटेच येतो, त्याच दिवशी परतण्याचे वेध डोळ्यात घेऊन. विचारलं तर म्हणतो "आता मन रमत नाही गं आई". पावसाचंही तसंच झालंय. त्याचं आता मन रमत नाही. आता तो बसरतो फक्त 'बॅकलॉग' भरण्यासाठी. त्याच्याकडे वेळ उरला नाही. तो कुणाची विचारपूस करत नाही की कुणाच्या मस्तकावरून मायेचा हात फिरवत ना...

mr

5:25

# 1859: देवाचा ओव्हरटाईम. ( डॅा. सौ. आरती जुवेकर. )

Life of Stories ·

2025/09/27

Send us a text परवा देव भेटला होता. माणसं बनवतांना काय त्रास होतो ते सांगत होता. म्हणाला, फार कष्टाचे काम, जरा उसंत नाही, नाही आराम. म्हणजे आकार साधारण सारखे असले तरी चालतात; पण डिझाईन्स वेगवेगळी बनवावी लागतात. म्हणून साचा बनवून भागत नाही, कारण सरळ नाकावर प्रत्येक वेळी टपोरे डोळे शोभतीलच असं नाही. आणि गोल चेहऱ्याला एक सारखी जिवणी लावून चालत नाही, म्हणूनच त्रास होतो.

mr

6:07

# 1858: बिघाड. ( डॅा. सौ. आरती जुवेकर. )

Life of Stories ·

2025/09/26

Send us a text फ्रिज बिघडला. टीवी बंद. वाय-फाय डाऊन. शनिवारी सकाळपासून घरात अघोषित आणीबाणी जाहीर झाल्यासारखं वातावरण होतं. "आता ह्यालाही काहीतरी झालं वाटतं!" – तो कपाळावर हात मारत फ्रिजकडे पाहत होता. सहा वेळा प्लग काढून लावला. टीव्हीचा रिमोटही चालेनासा झाला. नेट कनेक्शन गायब. सगळीकडे जणू "No Signal". तो चिडून म्हणाला, "हे घर आहे की सर्वसंकट केंद्र? दर आठवड्याला आपलं काहीतरी बिघडतंय."

mr

7:15

# 1857: तपस्वी महर्षी धोंडो केशव कर्वे. ( डॅा. सौ....

Life of Stories ·

2025/09/25

Send us a text डॅा. राजेंद्रप्रसाद भाषणासाठी उठले. पण ते जेव्हा माईककडे न जाता, व्यासपीठाच्या पाय-या उतरू लागले तेव्हा मात्र सारेच बुचकळ्यात पडले. राष्ट्रपती खाली उतरले. चालत चालत पहिल्या रांगेतल्या त्या विशिष्ट खुर्चीपर्यंत गेले आणि तिथे बसलेल्या त्या वयोवृद्ध व्यक्तीला वाकून नमस्कार केला त्यांनी! 'ती व्यक्ती कोण आहे,' हे तिथे हजर असलेल्या प्रत्येकाला माहित असल्यानं, तमाम पुणेकर जनतेने राष्ट्रपतींच्या या कृतीला पुन्हा एकदा प्रचंड टाळ्यांचा गजर करून मनमुराद दाद दिली. कारण, *ती व्यक्ती म...

mr

8:18

# 1856: "तिथं माझी आई राहते" लेखिका : डॉ. अश्विनी...

Life of Stories ·

2025/09/25

Send us a text खेडेगावात डॉक्टरी करणाऱ्या अश्विनीताई गावातील स्त्रियांमध्ये फार प्रिय आहेत. भिवंडीहून आवर्जून त्यांच्याकडे येणारी विठाबाई गावातील मुलीला सांगते, "तुला काही आजार झाला नं, तर नेरळला जा. तिथं माझी आई राहते". पोटाची खळगी भरण्यासाठी देहाची विटंबना करून घ्यावी लागलेल्या लांबून येणाऱ्या विठाबाईची कहाणी मनाला चटका लावणारी आहे.

mr

8:52

# 1855: "भोंडला" लेखिका : नीता चंद्रकांत कुलकर्णी....

Life of Stories ·

2025/09/23

Send us a text देवीचे नवरात्र बसलं की आमचा आवडता भोंडला सुरू व्हायचा . आमच्या वडिलांना आणि भावाला सुद्धा ही गाणी पाठ असायची. किती सुखाचे दिवस होते ते . सहज मिळणारा हा निर्मळ आनंद होता. आज वाड्यातल्या काकू ,ताई आठवल्या... न ओळखता येणाऱ्या वेगवेगळ्या खिरापती कौतुकानी करणारी आई आठवली... पोरी भोंडला खेळणार म्हणून अंगण झाडून घेणारी आजी आठवली... आमच्या पायाला टोचू नये म्हणून खडे सुद्धा ती उचलून टाकायची...!

mr

1,918 results

Similar Podcasts

Tale Teller Kids™

Sarnia de la Mare

米克馬故事坊

咪萊

Imagination Station

Imagination Station

Die Pferde sind nicht das Problem - und du bist nicht zu blöd. Der Aha-Podcast für Pferdemenschen

Silke Jahn & Maren Diehl

Hanna fragt Papa - Der Podcast für neugierige Kinder und Eltern

Hanna und Thomas Schamberger