Mesnevi Okumaları

Dersimizde, Mesnevî’deki aslan ve tavşan hikâyesi üzerinden aklın güçten üstünlüğü izah edilmiş, ilâhî ilhamın bazen zayıf görünen varlıklarda zuhur edebileceği hususuna değinilmiştir. Tavşanın, peygamberlerin ve velîlerin bir temsili olarak hikmet, cesaret ve teslimiyetle zulme karşı duruşu simgelediği üzerinde durulmuştur. Ayrıca güzel ahlâk, sabır ve ihlâs kavramları ele alınmış; insanın karşılık beklemeden iyiliğe devam etmesi gerektiği açıklanmıştır. Bunun yanında kalbin (süveydâ) insanın

Bu derste Mesnevî’nin ünlü “Aslan ile Tavşan” hikâyesindeyiz. Mevlânâ bu hikâye üzerinden bize çalışmanın sadece tevekkül etmeye göre neden daha değerli olduğunu anlatıyor. Aslan bazen nefsi, bazen de aklı temsil ediyor; tavşan ise içimizdeki o ince, derin, bizi hakikate çağıran manevî aklı simgeliyor. Hayvanların tembelliğe kapılıp “kaderde ne varsa o olur” diye kendilerini bırakmaları, aslında bizim de zaman zaman düştüğümüz hal. Tavşanın bu düzene itirazı ve aslanı bir hileyle alt etme planı ise

Dersimizde, Mesnevî’deki Aslan hikâyesi üzerinden tevekkülün tembellik değil, peygamberlerin hayatlarında da görüldüğü gibi çalışma ve gayretle birlikte yürütülmesi gerektiği anlatılır; insanın iç dünyasının davranışlarına yansıdığı, latiflik, merhamet ve tatlı dilin hakiki iman belirtileri olduğu vurgulanır. Sevr Mağarası kıssasıyla nezaket ve inceliğin, kolunu gereksiz yere saran adam hikâyesiyle insanın kendi kapasitesini küçümsememesi gerektiği öğretilir; Hz. Süleyman örneğiyle de malın kalbe

Dersimizde Ramazan ve oruç; sadece aç kalmak değil, kalbi arındırma ve Allah’a yönelme ibadeti olarak anlatılmıştır. Oruçta göz, dil ve kulak gibi duyuların korunması, niyetin samimiyeti ve ölçülü iftar adabı vurgulanmış ve Mesnevî’ I. ciltte yer alan “Av hayvanları ve tevekkül” ile “Süleyman ve Azrail” hikâyeleri ele alınmıştır.

Mesnevi I. Ciltte yer alan "Av hayvanlarının tevekkülü, çalışıp kazanmaya tercih ettikleri" hikayenin şerhidir. Hikayede, insanın hem gayret göstermesi hem de Allah’a güvenerek tevekkül etmesi gerektiği vurgulanmaktadır.

Mesnevi birinci ciltte yer alan "Aslan ve av hayvanları" adlı hikayenin şerhidir.