عصر حجر

وقتی نخستین مهره‌داران از دریا بیرون آمدند، بدن‌ آنها هنوز برای زیست در خشکی آماده نبود. زیرا طراحی اولیه برای زیست آنها در دریا شکل گرفته‌بود. پس ریه‌ها، قلب، و ستون فقرات در مسیر  دگردیسی قرار گرفت. مسیرهای عصبی‌ای که در بدن ماهی‌ها خوب کار می‌کرد، باید خودشان را با محیط جدید سازگار می‌کردند. اما تکامل مثل یک مهندس منظم نیست که همه چیز را از نو بسازد، بلکه از همان سیستم قدیمی استفاده می‌کند و روی آن آنقدر تغییرات جزئی ایجاد می‌کند تا به شکل مطلوب و نه لزوما ایده‌آل برسد. در این اپیزود از پادکست